Usanıp sevişmekten bir ermeni general
Atıvermiş kendini senmişel kulesinden Bir çocuk ki öperken utanır annesinden
O çocuğu boynundan asıvermeli derhal
Çünkü sığmıyor çocuk koskocaman adama
Çünkü tuhaftır biraz, çocuk olmak eskiden
Sahi, civcivler vardı bazen anlatır annem
Ne güzel bükermişim boyunlarını ama
Ve ben o dar büyücü upuzun kara şapkam
Yeniden doğururken alışkın bir tavşanı Kendime iğretiyim - yani bir kasabalı
Yani her direnişi çağdaş kızla sonlanan En yeni senaryoda en eski esas oğlan Bir ermeni general - yakası madalyalı