Mustafa Kemal, 9. Tümen'in geri çekilen askerlerine,
"Neden
kaçıyorsunuz?" diye sordu.
Askerler, "Düşmandan komutanım," diye cevap verdi.
"Nerede?"
"Orada," diyerek Düztepe'yi gösterdiler. Bir düşman hattının ilerlemekte olduğuna kuşku yoktu. Düşman askerleri Mustafa Kemal'e, komutanı olduğu ve doğu yamacından gelmekte olan 57. Alay'dan daha yakındaydı. O anda aklıyla mı yoksa sezgileriyle mi hareket ettiğini kendisi de bilmiyordu. Geri çekilmekte olan askerlere dönerek,
"Düşmandan kaçılmaz," dedi.
"Mermimiz bitti," diye karşılık verdiler.
"Merminiz yoksa süngünüz var."
Askerlere süngü takıp yere yatmalarını emretti. Onlar emri uygulayınca düşman askerleri de yere yattı. Böylece Osmanlı birlikleri zaman kazanmıştı. Mustafa Kemal'in doğaçlama hilesi işe yaramıştı. Avustralyalılar Türklerin durup döndüğünü ve yere yattığını gördüler. Birbirini izleyen bu hareketler tecrübeli piyadeler için pusu belirtisi anlamına geliyordu. Süngü takmaksa saldırgan bir tavrın göstergesiydi. Bu kurnazca cesaret gösterisi işe yaramıştı. 57. Alay'ın önden giden taburu birkaç dakika içinde yetişti ve böylece Osmanlı ordusunun geri çekilmesi sona erdi. Mustafa Kemal askerlerine o çok iyi bilinen emrini verdi:
"Ben size taarruzu emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum! Biz ölünceye kadar geçecek zaman zarfinda yerimizi başka kuvvetler ve komutanlar alabilir!"
Türklerin sabah 10.24'te başlayan karşı taarruzuyla birlikte Mustafa Kemal Atatürk'ün tarih yazan yükselişi de başlamıştı.
Sayfa 22 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
·
46 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.