Başkalarıyla ilişkimizde zaman zaman mola alabilir ,araya mesafe koyabilir ,hatta gerekirse karşımızdakinden tamamen vazgeçebiliriz .oysa kendimizle ilişkimizde bunların hiçbiri mümkün değildir .Benliğimizle günün 24 saatini ,yılın 365 günü beraber yaşamak zorundayızdır ,son nefesimize kadar .İyi de olsa kötü de olsa ,bize aittir.o halde bu zorunlu ilişkiyi dostluğa dönüştürmek ,daha huzurlu ,daha mutlu ,daha doygun bir hayat sürmenin anahtarı olarak görülebilir .
