Önce çaresizlik çaldı kapıları
Sonra yoksulluk
Bütün aşina çehreler silindi aynalardan
Bir anda boşaldı dünya
Yapayalnız kaldık
Tez tükendi umut ekmeği
Bitiverdi suların hayali
Çevirdik derin bir karanlığa gözlerimizi
Sen ey büyük yalnızlık
Bir sen terketmedin bizi
Ümit Yaşar Oğuzcan
·
117 görüntüleme
Yalnızlık gölgemiz oldu,kimi zaman şemsiye misali güneşten yağmurdan korudu,kimi zaman yalan aşktan ,sahtelerden,
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.