Onu bekliyorum, evet, her gun, her an bekliyorum, ama tuhaf bir bekleyis bu. Umutlanmadan, hatta sanki hic onemsemeden bekliyorum. Bir uzuntu hissetmiyorum artik. Bu bekleyisin en onemli yonu, surekli bir durum olmasi; dusuncelerimin, hayatimin dogal bir parcasi gibi.
Sayfa 244Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.