Evvel emirde modernliğin neyi devraldığına bakmak gerekir. Katolik inanç bizâtihî olarak âdemoğlunun aşağılanmasına dayanıyordu. Katolikliğe güyâ cevap olan püritanlık ise bunu aşmak bir tarafa, daha da ağırlaştırdı; hattâ çileci (asketik) bir yoruma tâbi tuttu. Machiavelli ve daha sonra Hobbes, yeni bir âdem târif ettiler. Bunun insanlaşmakla bir alâkası yoktu. Tam aksine âdemin zihnini, olduğu kadarıyla bile Tanrı’dan uzaklaştırmaktı yaptıkları. Ünsiyet bağlarını budadılar. Herkesi birbirine şüpheyle baktığı, potansiyel bir aç kurt gibi gördüğü bir hâli kuruluş ilkesi yaptılar. Modern devlet tekmil baskı âletleriyle bunun üzerine oturdu.
·
69 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.