Dert ortağı bulmuş olmanın sakinliği ile “hayat işte,” dedi kendine, “bazen sen düşüyorsun, bazen de hayat düşüyor.” Bir gök gürültüsü koptu. İnceden bir yağmur başladı. Binalardan nefes alamayan bu şehrin kendisine bile faydası yoktu belki ama tüm gece Orhan ile ağladı.