Virginia Woolf 'un en deneysel ve en önemli eseri olarak kabul edilen Dalgalar, aynı zamanda yazarın yirmi altı yaşında ölen erkek kardeşi Thoby'yi kaybetmesine verdiği cevap olarak da görülür. Dalgalar aynı zamanda şiirsel bir roman olup, diğer romanlarını meşgul eden meselelerin çoğunu bu romanında da görmek mümkündür. Deniz kenarındaki bir bahçede oynayan altı çocukla başlayan olaylar, onların büyüyüp, çok sevdikleri dostları Percival'in ölümüyle dostluk, aşk ve kederi tatmalarını konu alan üç erkek ve üç kadın karakterden oluşturduğu ve zamanının çok ötesinde bir kitaptır.
Zaman ve anlatım biçimi üzerine deneyler; farklı yaşantıların sunumu; ve kimliklerin ayrıştırılması ile İngiltere sahilinde denizin canlı arka planında geçen Dalgalar, su ve dalgaların "kişisel olmayan" unsurlarıyla iç yaşam arasındaki ilişkinin keşfi olarak arkadaşları Percival'in ölümüyle boğuşan altı karakterin dışa dönük keder ifadelerini anlatmak yerine karakterlerin içe dönük düşünceleri ve iç monologlarıyla açığa çıkan doğanın ahengi içinde anlatı seslerindeki uyumla birbirine karışarak yalnızca bireylerin kaçınılmaz ölümüne değil, herkesin ebedi bağlantısına da dikkat çeker. Woolf, bir günlük zaman dilimini yaşamın ya da yaşamların geçiciliğini keşfetmek için kullandığı dalgaların hareketi, gün batımından şafağa geçişi tanımlar.
Virginia Woolf'un kurmaca dünyasını en iyi özetleyen kitabı olan Dalgalar ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasında olup bir rüya manzarası gibi olan bu deneysel kitapta Woolf'un çevresel durumlar ve kendi iç yaşantı durumlarının anlatımı dalgalar üzerindeki yansımalar gibi, yedinci çocuk Percival'in görünmeyen figürü etrafında bir an için birleşerek bebeklikten ölüme kadar altı çocuğun yaşamının izini süren anlatıcı ile gizemli bir kitaptır. Ben yine severek okudum, Woolf'un iç dünyaya ait tespitlerinde beni şaşırtmayan vurguları ile bunu Woolf yazmıştır dediğim karakteristik düşünceleri ve uzun cümleleri ile okumalarım adına derinlik sunmaktadır bana, 1001kulliyat bitmiş olsa da yazarı herdaim okumaya devam edeceğim zira Woolf'un oluşturduğu her kurmaca da hayatına dair bulunan izler okurken çok sevmeme neden oluyor...
~~~Ne denli yorgun, elimi eteğimi çekmiş olursam olayım, ben, kendimi tutup kaldırmalıyım, benim olan o belli paltoyu bulmalıyım; kollarımı içine sokmalıyım; gece havasına karşı kendimi sarıp sarmalamak, çekip gitmeliyim. Ben, ben, ben, işte böyle yorgun ben, işte böyle harcanmış ben, nesnelerin yüzeyine burnumu sürtüp durmaktan yıpranmış ben bile, bu yaşlıca adam, oldukça şişman çabalamaktan hoşlanmayan ben, alıp gitmeliyim kendimi ve bir son treni yakalamalıyım~~~
DalgalarVirginia Woolf · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20193,064 okunma
·
2 artı 1'leme
·
349 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
