İçinde tüm duyguları barındıran ya da barındırabilen bir kitap. İyiliğin nasıl bir bedende olması gerektiği bir karakter Arya. Merhametin, şefkatin içine işlediği bir karakter Ulaş. Kitabın yazım hataları ve mantık hataları vardı fakat pek takılmadım. Zaten ikinci defa okuduğum bir kitaptı. Insanın ruhuna dokunuyor. Elinde olmadan üzülüyorsun. Sanki yaşadıkları sana dert oluyor gibi geliyor. Bu hem verdiği hissiyattan hem de yazımından kaynaklanıyor diye düşünüyorum. Hissettiğini hissetmek özel bir duygu bana kalırsa. Güzel şeylerin hâlâ var olduğunu bilmek duygulandırıyor insanı. Özellikle bu güzel şeylerin kitapta olması paha biçilmez bir şey. Konusundan çok hissettirdiklerinden bahsetmek isterim açıkçası. Eski kelimelerin ya da deyimlerin var oluşu maziye sürüklüyor insanı. Tabii benim yaşım yetmiyor o kadar fakat öğreniyor olmak güzel bir duygu. Ulaş'ın söylediği kelimler o kadar huzurla dolduruyor ki içini. Günümüzde bu kelimelerden mahrum kalmak üzücü açıkçası. "Allah'a emanet ol, kafî, ziyanı yok, ehemmiyeti yok, sağ olasın, canın sağ olsun, eksik olma..." Birine bu kelimeleri söylemek çok değerli hissettirir kendini. Zira bana söylense çok mutlu olurum. Kelimler her daim önemlidir. Ulaş'ın böyle konuşması gerçekten çok hoş. Arya'nın böyle bir dünyada bu kadar masum ve iyi yürekli olması takdire şayan gerçekten. Karakteri o kadar naif ki onu okurken gülümsemeden edemiyorsunuz. Kutay, Argun, Bahadır ve Esra da birbirinden değerli insanlar. Dostlukları özellikle imrenir derecesinde. Bir de Eren var. Benim için çok ayrı bir karakter. Tabii yarı Japon olması etkili fakat tek yanı değil. Abi gibi davranıyor oluşu ya da geçmişi etkileyen aslında. Onu okumayı çok seviyorum. Kapanmayan yarası aslında onu bu kadar üzen. Yarasına rağmen gülümsüyor oluşu etkileyen...

Ateş - YanmakFiliz Puluç · Indigo Kitap · 2022342 okunma

·

129 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.