“-Pekâla Hans Thomas, şimdi beni iyice dinle, dedi babam. Varsayalım ki bir sabah bahçeye iniyorsun ve elma ağaçları arasında küçük bir Marslı buluyorsun! Uzaylı ayakta dikiliyor ve sana bakıyor. Şimdi sorumuz şu: Nasıl tepki verirsin?
Uzaylıyı bir “dünya kahvaltısı” etmek için içeri davet edeceğimi söylemek üzere ağzımı açtım; fakat sonra dürüst olmaya karar verdim ve muhtemelen çok korkacağımı, o yüzden çığlığı basacağımı söyledim.
Babam başını salladı, belli ki cevabımdan memnun olmuştu.
-Peki aynı zamanda bu küçük adamın kim olduğunu ve nerden geldiğini de merak etmez misin?
-Elbette, diye cevapladım.
Babam bir kez daha başını salladı, ve meydandaki diğer insanları süzdü. Sonra:
-Peki şimdiye kadar hiç fark etmedin mi: Sen aslında o Marslı’dan çok da farklı değilsin! İstersen adına Dünyalı de, hiç fark etmez. Önemli olan şu ki, sen de evrendeki bir gezegende ortalıkta dolaşmakta olan iki ayaklı akıllı bir yaratıktan başka bir şey değilsin.
Astronotlar üzerinde yaşam olan başka bir gezegen keşfetse, herkes müthiş şaşırır, yer yerinden oynar. Ama kendi gezegenlerinin varlığı hiç de şaşırtmıyor onları.”
·
31 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.