İskenderiye ve karakterler için ilk durak: Justine.
İnanılmaz bir tasvir gücü var Durrell’in. Sıradan bir deniz düşünü bile, zamana bağlayabilen bir yazar. Bağdaştırmalar kendine özgü, felsefik alt metni harika. Serinin üçüncü kitabını okurken Justine’e geri döndüm. Şu ana kadar okuduklarımdan beni en çok etkileyen ve dönüp dolaşıp altını çizdiğim yerleri sıklıkla tekrar tekrar okuduğum bir kitap. Bu kült seriye yazılabilecek en iyi başlangıç bence.
Çağdaş sevgi ve erdemleri irdelerken, altında bir medeniyet barındırıyor. İskenderiye kitap boyunca asla bir “yer” veya “şehir” olarak kalmadı. Belki de en güçlü ana karakter. Görmeden, bilmeden bir şehri hayal edip, bünyesine katılmak o kadar zorken; Durrell henüz daha ilk ciltte bunu başarıyor. Dini atıflar, mitolojik semboller… çok dolu dolu bir kitap. Çooook iyi. Tek kelime ile şahane.
Aklımın köşelerinde gezinecek bu seri. Kendisi hakkında neler neler yazılır ama gerçekten nasıl toplanır kelimeler bilmem Durrell’den sonra. Bu seriyi okuduktan sonra eski ben değilim diyor bir eleştirmen. O noktadayım. Seri hakkında inceleme yazma düşüncem vardı. Üçüncü kitabı yarılamışken bu eylemin çok gereksiz olacağına karar verdim. Bu derinliği ve ilişki-şehir ağını okurlar keşfetmeli.
Okuyan kişiler ile her an her saniye konuşabilirim ama hiç okumayanlara ancak önerebilirim, mutlaka okuyun.
Başlangıçta çok derinlerine inemediğim ve henüz daha seriden bir kitap okuduğum için 9/10 şeklinde bir değerlendirme yapmıştım… fakat seri devamında harikalığına ve kendini sürekli hatırlatışına hayran kaldım. Evet bu incelemeyi yalnızca 
Justine övmek için yazdım. :D
Bu seriye toptan şekilde puanlamak sanırım haddime bile değil. Yalnızca 
Balthazar beni biraz zorladı. Onun dışında hayatıma kattığım en güzel ve en derinlikli seri ve karakterler.
Tek önerim- bu durum bende sadece bir defaya mahsus olsa da- tıkandığınız an biraz ara verip seriye hemen devam etmeniz.
·
432 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.