Günübirlik Hayatlar. İrv'in gittikçe günübirlik hale gelen ilişkilerimizden bahsettiğini düşünmüştüm. Oysa İrv hayatların son noktaya yaklaşmasının ağırlığıyla yüzleştirdi. Son günleri olduğuna emin olan kanser hastaları ve her gün ölüme daha da yaklaşan yaşlı insanlar, bu zamana kadar bir kez bile üstüne düşünmediğim durumlarla empati kurabilmek bana çok farklı bakış açıları kazandırdı. Bence İrv'in kitap boyunca sunduğu iki temel şey vardı:
1- Yapabiliyorsan mücadele etmek istediğin her şeyi değiştirebileceğin/müdahale edebileceğin bir forma dönüştür. Bu dönüşüm bakış açısı veya suçladığın insan bağlamında olabilir.
2- Yapamıyorsan ümidini keserek kabullen. Kabullendikten sonra kararlar almayı dene.
