Kent
Gelip geçici, pek de hoşnutsuz olmayan sakiniyim bir metropolün, modern sayılan, çünkü evlerinin döşenmesinde ve dış görünüşünde olsun, kent planında olsun, tüm bildik beğenilerden kaçınılmış. Burada bir tek boş inanç anıtının izine rastlamazdınız. Töreyle dil en yalın biçimlerine indirgenmiş, nihayet! Birbirini tanımaya gereksinme duymayan bu milyonlarca insanın eğitim, meslek ve yaşlılıkları öyle benzeşiyor ki, çılgın istatistiklerde kıta halkları için saptanandan kaç kat kısa olmalı bu yaşam süreci. Nitekim penceremden nasıl görüyorsam yeni hayaletlerin koşuşturduğunu o hiç kalkmayan, yoğun kömür dumanı arasında, – orman gölgemiz bizim, yaz gecemiz! – yeni öç tanrıçaları, kır evimin önünde, benim yurdum, bütün kalbim, çünkü burada her şey bunu andırıyor, – gözyaşı olmayan ölüm, hamarat kızımız ve hizmetçimiz, – bir umutsuz Aşk ve güzel bir Cürüm sokağın çamurunda cıvıldayan.
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.