"Düşündü, adil olmak için iyi olmaya gerek yoktu ama iyi olmak için adil olmak şart gibi geldi ona." Ayfer Tunç 'un son romanı. Benimse okuduğum ilk Ayfer Tunç kitabı "Kuru Kız". Kitap Kuru Kız'ın dünyanın sonu Arjantin'in güneyi Ushuaia' ya gitmesiyle başlıyor. Bu son bir başlangıç aslında. Birçok romanda gördüğümüz gibi son en başta veriliyor. Biz de artık kitabın sonunu değil de süreci merak ediyoruz. Kuru Kız’ı dünyanın sonuna gitmeyi iten olayları, duygu ve düşünceleri. Aslında bir kaçış hikâyesi. Bulunduğu semtten hiç ayrılmamış, hiç uçağa, otobüse binmemiş Kuru Kız'ın sırasıyla annesi, babası ve erkek kardeşinin ölmesiyle küçücük mahallesinde yaşamak istemediği bir hayatı yasamak zorunda olduğunu görüyoruz. Aslında nasıl bir hayat yaşamak istediğini Kuru Kız da bilmiyor zaman içerisinde geldiği noktada buna karar veriyor. Komşuları; evde kalmış, uzun boylu, zayıf Kuru Kız'ı saf ve hiçbir şeyden anlamayan birisi olarak görüp ondan faydalanıyorlar. Toplumdaki kadın algısını, çıkar ilişkilerini ve insanın acımasızlığı gözler önüne seriliyor. Aslında karakterin bir ismimin olmaması ve sadece Kuru Kız diye adlandırılması kadının bir fert olarak toplumdaki yerini dair eleştirileri ortaya koyuyor. Kuru Kız toplumsal baskı ve ön yargıların hepsiyle her şeyin farkında bir şekilde sonunda yüzleşiyor ve yaşamadığı hayatı bundan sonra yaşamak istememeye karar veriyor. Yazarın toplumsal bazı eleştirilerine hak vermekle birlikte eleştirilerini klasik bir biçimde derinleştirmeden verdiğini düşünüyorum. Bazı değerleri ve olayları salt kötü olarak vermeyi kurgulaması karakterin ve olayların akışında bunu doğal olarak meydana geldiği hissini zayıflatıyor. Karaktere müdahale etmeden bazı olayların aktarılması bence zayıf kalmış. Ensest ilişkiler, taciz gibi olaylar derinleştirilmeden verilmiş gibi. Bunlarla birlikte kitabın bütünü size bir hikâye ve yüzleşme teklif ediyor.

Kuru KızAyfer Tunç · Can Yayınları · 20233,568 okunma

·

77 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bahtiyar Gül