"Eyvah, eyvah!
El-Aman, el-Aman!
Yâ Erhamerrâhimîn meded!
Bizi muhafaza eyle, bizi cinn ve insî şeytanların şerrinden kurtar, kardeşlerimin kalblerini birbirine tam sadakat ve muhabbet ve uhuvvet ve şefkatle doldur." diye hem ruhum, hem kalbim, hem aklım feryad edip ağladılar.
Ey demir gibi sarsılmaz kardeşlerim!
Bana yardım ediniz.
Mes'elemiz çok naziktir.
Ben sizlere çok güveniyordum ki, bütün vazifelerimi şahs-ı manevînize bırakmıştım.
Siz de, bütün kuvvetinizle benim imdadıma koşmanız lâzım geliyor.
Gerçi hâdiseniz pek cüz'î ve geçici ve küçük idi.
Fakat saatimizin zenbereğine ve gözümüzün hadekasına gelen bir saç, bir zerrecik dahi incitir.
Ve bu noktada ehemmiyetlidir ki, maddî üç patlak ve manevî üç müşahedeler tam tamına haber verdiler.
Said Nursî
* * *
(DÖRDÜNCÜ KELİME)
Uhuvvet Risalesi - 46
·
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.