Zihni ya da kalbi engelli olan insanlara birkaç sözüm var...
Birgün bir engelli sandalyesine oturup koşmayı denesinler.
Gözlerini bağlayıp yirmi dört saat yaşamayı denesinler.
Yada kollarını bağlasınlar ve üç öğünü onlara başkasının yedirmesini beklesinler.
Mesela ağızlarını bağlayıp şarkılar söylemeyi denesinler.
Annesinin sesini hiç duymadan, babasının sesini hiç duymadan yaşamayı bir düşünsünler.
Empati dostum, empati...
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.