Yunus Emre
Beşir Ayvazoğlu'nun Yunus, Ne Hoş Demişsin adlı kitabını bitirdiğimde, tam bir kanaatle şu sonuca vardım: Bu kitabı okumadan Yunus Emre'yi anlamış olmak mümkün değildir!
Tenkit ve edebiyat tarihi literatürümüzün büyük isimlerinden biri olan Beşir Ayvazoğlu, kitabın önsözünde diyor ki:
"Eğer Yunus Emre'nin şiirleri tarihi metinler olarak, yani yazıldıkları çağın şartları, düşünce dünyası ve şairin biyografisi göz önünde tutulmak suretiyle okunursa, tasavvufu paranteze almak mümkün değildir..."
Mutasavvıf bir Yunus'u okuduğumuzda güzel bir Türkçe üzerinden tasavvufla tanışmış oluruz... Fakat, diyor Ayvazoğlu:
"Bu şiirler tarihi bağlamından soyutlanmış metinler olarak ele
alınıp yaşadığımız çağın problemleri içinden de okunabilir; o zaman Yunus Emre'yi sosyalist bir devrimci olarak görebilirsiniz, hümanist olarak da, sürrealist olarak da!"
İyi de o zaman Yunus değil, kendimiz konuşmuş olmaz mıyız? Ayvazoğlu elbette farklı Yunus yorumları olabileceğini söylüyor, "ama şirazesini muhafaza etmek şartıyla."
Türlü çeşitli Yunus'lar
Ayvazoğlu, halk arasında asırlardan beri vecdle terennüm edilen Yunus Emre'yi akademik planda ilk “keşfedenin” Fuat Köprülü olduğuna dikkat çekiyor.
Köprülü'nün keşfiyle herkes adeta kendisi için bir maden bulmuştur. Türkçüler için halis bir Türk şairi...
Sayfa 282 - Doğan Kitap
113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.