Sarıyorum yine en başa. Akıllanmaz ruhuma, uslanmaz vicdanıma, doymayan yalnızlığıma kahreden her şeye. İstemekle kalmayan aç bir kemirgen düşlediklerim. Kafama vura vura değil komple yok ediyorum. Bir nebze kalan umudumu da siliyorum kendimden. Gücümü kaybetmeye yemin ettiren hayallerimi sileceğim. Önüme set set koyduğunuz her engeli aşmaya yeminler içiyor dilim. Kan kusturulan her duygumu yüzümde göremeyeceksiniz. Yandan sırıtan o gülüş akıllara zarar veren. Delirdim mi diyorsunuz? Delirmek nedir? Ben anlatayım hiç zahmet etmeyin. Sabah neşemi güdüleyen sebepler, aklımın bir köşesinde hep var olan ümidim kaybettirdiniz. Amacı insan kazanmakken insan kaybetmeyi iş bellemek. Kırmamak için taklalar atarken görmeyişleriniz. Icime icime sustuğum bir kez olsun neyin var demeyişleriniz. Vicdanı rahat, kalbi hiç olmuş yatılan uykular. Karmakarışık rüyaların aglatarak uyandırması. Neyse bunların hepsi kocaman bir beyaz yalan. Sonsuza kadar gülümseyeceğim. Bunu bilin yeter.
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.