Tahsin Yücel Sevdiğiniz insanın sevdiği romanı okuma akımı başlarsa, herkes sevdiğine bu distopik romanı hediye etmeli. Can Tezcan adında başkahramanın rüyasıyla başlayan olaylar silsilesi, herkesin bildiği bu zengin avukatın tarihe yön veren bir devrim olarak nitelendirdiği “yargıyı özelleştirme” fikrini meydana getirir. Suçsuzluğun da suç olduğu 2073 yılında, arkadaşını o esaretten kurtarmanın yolunu kendince bulmuştur. Marx’ın öngörüsünün tersinden gerçekleşeceğine inanan başkahraman, kapitalizme son verebilecek, emeğin ve ezilenin hakkını bu karar ile sağlam temellere dayandırıldığını ona inanmayan yakınlara anlatacaktır. Temel demişken, Trabzonlu Temel Diker adında bir delinin de bu özelleştirme kararına katkısı son derece büyüktür. Çünkü istediği küçük bir bahçeli evi alamamıştır. Her tarafı gökdelenlerle inşa eden Temel’e göre, İstanbul yeni New York olmalıdır. Fakat bu yenilik tüm eskiyi yıkmaktan geçer. Tarihi eserlerden, saraylara, camilere kadar her şeyi yıkıp zorunlu olarak bu değişime gidilmesi gerektiğini savunur. 2073 yılını anlatan bu kitap, neoliberalizmin tüm kirli tutarsızlıklarının aynasıdır. Çelişkilerle yaşadığımız bu çağda ve bu ülkede, mantık çerçevesinde kararlar alınmadığında, insan aklının cahilliğinin nerelere gidebileceğinin somut göstergelerine pek çok sayfada yer verilmiştir. Her şeyin özelleştirildiği, yere yakın yerlerde yaşayanların kirli olarak anılıp, gökdelenin en yukarısında yaşayanların tanrıya en yakın ve en yüce sayıldığı bir dünya hayal edin. Bu bugün de bize tanıdık gelmiş olabilir mi? Zenginin de başka bir alt sınıfın zengini olduğu bu çağda, yoksulları nereye konumlandırmak gerekir sizce? Yılkı atının hikayesini duymuşsunuzdur, yaşlı bir atın hiçbir anlam ifade etmediği ve doğaya bırakıldığı gerçekliğini hatırlatan romanda yılkı adamlar ismini verdikleri şehrin tahrip edilmiş ormanlarında yaşayan iki belki üç milyon genç, yaşlı, çocukların olduğunu hayal edebildiniz mi? Rüyalarınıza girecek bir kitap olma adayı olan gökdelen, toplumsal düzenin sadece tek bir insan aklına/iradesine bırakıldığında tüm insanları yok edebilecek bencillik ve cahillikte olduğunu gözler önüne seriyor. Herkesin yargıya ulaşamadığı, yargının paralı olduğu, haksızlığa uğrayan halk yığınlarını kimsenin görmediği, görenlerin de gazeteler ve televizyonlarda politikacılar tarafından işlerine gelmediği için susturulduğu, dahası bu politikacıların bu yılkı adamları düşündüğünü iddia edip şehrin tüm çöplerini bu adamların beslenmesi için önlerine kadar götürüp döktükleri ve bununla gurur duyduklarını düşleyin. Bugün cenaze gömmekle övünen belediye başkanlarına ne kadar da benziyorlar değil mi? Türkiye ve insanını çok iyi analiz etmiş bu kitaba kesinlikle bir şans vermelisiniz. Can Tezcan’nın, eşinin ve gökdelende yaşayan daha pek çok insanın sadece teorik bilgiyle donanımlı olması, toplumun pek çok sorununu görmezden gelmesi gerçekliğinden ders çıkartabilecek olanlar var mı?
GökdelenTahsin Yücel · Can Yayınları · 2018991 okunma
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
