Başkalarının benimle ilgili düşüncelerine öyle bağımlıydım ki ....
sürekli itici gelme korkusuyla yaşıyordum ve yaptığım bir şeyin onaylanmadığını hissettiğimde durumu kurtarana kadar içim rahat etmiyordu. Daima bir şeyler arıyor gibiydim, hep biraz dalgındım çünkü bu andan hemen sonra ilgilenilmesi gereken daha önemli bir şey vardı.
... Sürekli bunu doğru mu yapıyorum?" şüphesiyle doluydum. 'Tabii falanca konusunda hiçbir şey bilmiyorum ama kendim ne istediğimi biliyorum," diyen insanlardan olmadım hiç. Çünkü bunu asla bilemedim.
Sayfa 20 - MetisKitabı okudu
·
190 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.