elim bir türlü bu incelemeyi yazmaya gitmedi, daha hâlâ o sonu aşamamışken yorumumu yazmak ve onlara tam anlamıyla veda etmek istemedim ama her güzel şeyin bir sonu var ne yazık ki. seriyi çok görmüş ve merak ediyor olsamda öyle çok bir beklentiye girmemiştim arkadaşımın anlattıkları kadar birkaç şey biliyordum. bu kadar seveceğimi ben de beklemiyordum ama bayıldım seriye. hepsinde zaman zaman sıkıldığım yerler olsada bir yerden sonra çok güzel ilerlemeye ve sarmaya başlıyor her kitap. bazılarına ısınmam zaman alsa bile karakterlerin hepsini sevdim ve bir bağ kurdum. teker teker saymayacağım ama ben de en çok yer edinen ve asla aklımdan çıkmayacak olan Afsuni'den başlamak istiyorum. hiç çizgisini bozmayan hem eğlenceli hem de güçlü bir karakterdi. çok tatlıydı ve onu okumak en çok hoşuma giden şey oldu. ve istediği gibi, ne olursa olsun neşesini hiç yanından ayırmadı. Adelina ise yaptıklarından dolayı kızdığım ama çok da üzüldüğüm bir karakter oldu. bu kitapta kraliçe oluşunu ve kendi adaleti altında aslında bundan çok uzak olan yönetimini okuyoruz. eşitliği sağlayan bir kraliçe olmasını isterdim ama maalesef ki malfetto olarak acı çeken herkesin hıncını, acısını en masum insanlardan da çıkarıyor. sonunda olanlar beni mahvetmiş olsada Adelina'nın yaptığı çok güzel bir şeydi ve onun adına bunun için sevindim, o anda bir ışık gibi parladı gerçekten de. ve ben Teren'i de çok sevdim. özellikle ilk kitapta yaptığı şeyi hiç unutamamış olsam bile bir yandan onu da anlayıp üzülüyorum. yazar her bir karakteri özenle, çok güzel bir şekilde yazmış. seriyi seven de sevmeyen de gördüm ama ben bir şansı hak ettiğini düşünüyorum gittikçe güzelleşen bir seri. çok özleyeceğim🩶
