Mustafa Ulusoy kitabı kalmayacak yakında ve bu beni üzüyor. Benimde terapi algım bu kitaplar işte. Kendime yaz terapisi aldım. Yine varoluşsal sorunlarımızın aslında temelinin kendimizde olduğunu , çözümün belli olduğunu ve bu dünyada geçici bir varlık olduğumu hatırladım. Geçici ve gücü çok sınırlı olan, kontrolü asla elinde tutmayı başaramayacak bir varlık. Hatırlamaya hatırladım da çok hızlı da unutmayı başarıyorum. Dünyaya meyli anında arttırıyorum. Bu da kulluk gereği sanırım deyip sıyrılayım mevzudan. Diğer kitaplarından farklı olarak burada kurgu üzerinden anlatım değil de direkt açıklamalar yapılmış gibiydi. Madde madde , çoğumuzun önceleyeceği konular birkaç sayfa ele alınıp gözlemler yazılmış. Sonunda yazar ile yapılan röportajlar var ki sanıyorum bunlar bir dergide yayınlanmış ve ordan kopya edilmiş. Ben her Ulusoy kitabı gibi bunu da sevdim ama en sevdiğim diyebileceğim bir kitap da değil. Kurgu ile daha bir akıp gidiyor bende konu. Tabii yine iyi geldi , güzel geldi. Benim açımdan bunlar “Okuyun , okutturun.” kategorisinden.