Eve geldiğimizde Glória ve Jandira bulaşıkları yıkadılar. Glória'nin gözleri çok ağlamış gibi kıpkırmızıydı. Ama kendini toparladı, Totóca'yla bana dönüp, "Çocukların yatma saati geldi,"' dedi.
Böyle söylerken yüzümüze bakıyor ama bu gece aramızda çocuk olmadığını biliyordu. Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve üzgün kişiler.
Sayfa 77 - Can YayınlarıKitabı okudu
·
52 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.