rabia: -etin, tiksintilerin ve hoşlanmaların, alışkanlıkların ve mizaçların kabuklarını delip geçen kendi gözleri. "Kendimi arıyordum orada," diye düşündü, "kendimi bulamıyordum." Açık yüreklilikle, ne olduğunun dökümünü yapmıştı. "Olduğum gibi olmak zorundaysam bu küçük bezirgandan fazla bir değerim olmazdı." Böylece bu yıvışık mahremiyetin içine dalarak etin kederi, eşitliğin aşağılık kuruntusu, düzensizlik yoksa, insan ne keşfedebilirdi? "İlk atasöz," diye düşündü Lucien, "kendi içini görmeye kalkmamak; bundan daha büyük yanlış yoktur."

-etin, tiksintilerin ve hoşlanmaların, alışkanlıkların ve mizaçların kabuklarını delip geçen kendi gözleri. "Kendimi arıyordum orada," diye düşündü, "kendimi bulamıyordum." Açık yüreklilikle, ne olduğunun dökümünü yapmıştı. "Olduğum gibi olmak zorundaysam bu küçük bezirgandan fazla bir değerim olmazdı." Böylece bu yıvışık mahremiyetin içine dalarak etin kederi, eşitliğin aşağılık kuruntusu, düzensizlik yoksa, insan ne keşfedebilirdi? "İlk atasöz," diye düşündü Lucien, "kendi içini görmeye kalkmamak; bundan daha büyük yanlış yoktur."

Sayfa 100Kitabı okudu

Bir Yöneticinin Çocukluğu Jean-Paul Sartre

44 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

rabia