Karakterleri de yaşadıkları ilişkiyi de sevdim. İletişimleri kuvvetli olan ve hislerini inkar etmeyip kabullenen bebek gibi bir çift okumak tüm keyfimi yerine getirdi. Özellikle Roman'ın “ben Pakhan'ım, herkese olduğu gibi sana da sert davranırım” kafasında bir adam olmaması ve sevgisini göstermekten çekinmemesi harikaydı. Höt zöt erkekler senin ancak getir götürünü yapar be Roman.
Fakat bunlar bir yana, temelde kitabı çok yetersiz buldum. Yani böyle güzel bir çift ve uzamaya bu kadar müsait bir konu var ortada. Bu aceleciliğe, olayları 2× hızda ilerletmeye ne gerek var? Ayrıca mafyatik kısımlar da çok basitti. Rus mafyasının başındaki adamın kitabını okuyoruz ama o mafya esintisini hissedemiyoruz. İntikam meselesinde bile gram heyecanlanmıyoruz. Bilemedim, bence oluru yok bunun.
Toparlamam gerekirse kitabı sevdim ama umduğum kadar değil. Fakat yazarın potansiyeli yüksek olduğu için serinin devam kitaplarından yana daha umutluyum.