Bu kitabı iyi ki keşfetmiş ve okumuşum diyerek incelememe başlıyorum. İlk bölümlerde canımın sıkılacağını, sona zor geleceğimi düşünsem de Ove karakterini anlamaya başlamamla birlikte o kadar akıcı hale gelip beni duygudan duyguya soktu ki bitmesin istedim. Kitapta yaşlı, yalnız ve prensiplerine bağlı bir adamın dünyaya, insanlara bakışını okuyoruz. Geçmişten gelen sahneler ile şimdiki zamanda yaptığı şeyler gerekçeleniyor.
Bazı yerlerde sesli güldüm dakikalarca, sonlara doğru bir çok yerde gözlerim doldu ve en sonunda da ağlarken buldum kendimi.
Ove'ye büyükbaba olmak çok yakıştı. Umarım başka bir evrende Sonja ile mutludur ve Saab sürüyordur