Şu güne kadar okuduğum en bencil anne karakteri olan Sara Fitzgerald ile tanışmamı sağlamış bir kitaptır bu. Kitabı okumayan bundan sonrasını okumayabilir çünkü kitabı anlatacağım ben. Eminim bir çok insan kitabın sonunda ağlamıştır üzüntüsünden Anna'nın ölümü üzerine. Ben sinirden, hırstan ağladım. Kitap boyunca tek çocuğunun sağlığını takıntı haline getirmiş ve onun için iki çocuğundan vazgeçmiş bir anne okudum. Sevgisiz ve ilgisiz iki çocuğun ne kadar sevgiye aç olduklarını okudum sayfa sayfa. İlgi çekmek için olur olmaz şeyler yaptıklarını gördüm. Ve bu kitabın tek kaybedeni zavallı Anna'nın bir de kitabın sonunda öldürülmesini kabullenemedim. Ve dedim ki Sara istediğine ulaştı, Sara sevgili kızı Kate'i yaşatmak için doğurduğu Anna'yı iliğine, böbreğine kadar sömürerek emeline ulaştı. Bu kitap gerçekten sinirleri zorlayacak kadar haşin. Bir de kitabın sonunda Sara'nın ne kadar üzüldüğü falan anlatılmış ya yazar insanı çileden çıkartmayı başarmış sağolsun seviyorum kendisini. Bence insanlar adaletsiz davranacaksa asla tek çocuktan fazlasını yapmamalı.