"Şükraaaan!
Canım,
Güzelim,
Bebeğim,
Koca kafalım,
Kara adamım,
Eğri bacaklım,
Yakışıklım,
Bunları çabucak, arka arkaya sıraladığımda gülerdin mutlaka. İnanılmaz güzellikte bir gülüş...
Mahmut'un çektiği resimdeki gibi... En İyi Oyuncu Ödülü'nü aldığında, sevinçle kucaklaştığımızda çekilen fotoğrafımızdaki gibi...
O resimlere ve kafamdaki sonsuz resimlerine baktığımda, büyük acıma senin gibi gülümseyerek bakmaya ve büyümeye çalışıyorum. Kafamda, yüreğimde, önümde, ardımdasın. Hep yanımdasın. Çiçeklerde, esen rüzgârda, doğan güneşte, incecik beliren ayda, dolunayda hep sen varsın. Yanımdasın.
Seni duyuyorum, seninle yaşıyorum. Sana uzanmak, o şefkatli ellerine dokunmak istiyorum.
Dokunamıyorum... Ağlıyorum."
Yıldız Kenter'in eşi Şükran Güngör'ün ölümü ardından yazacağı onlarca mektuptan ilki.
··
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.