Öncelikle kitabın anlatım dilini ve duyguları ifade etme tarzını çok beğendim. Karakterler yakın arkadaşımmış gibi hissettirdi.
-Spoi-
Ömer… Görür görmez aşık olduğu istese tüm dünyayı karşısına alabilecekken kendisine yenik düştü. Kendi içindeki şeytana. Göz göre göre başkasını ellerine bıraktı sevdiği kadını. Görmeye bile tahammül edemedi. O kadın her şeyini bırakıp ona teslim olmuşken.
Her insanın bu tarz duyguları dönem dönem yaşadığını düşünüyorum. Ömer bize o şeytana teslim olursak neler olabileceğini göstermiş oldu. Bir bakıma ibret alınası bir kitap olmuş. Ömer olgunlaştığı zaman, kafasına bir şeyler dank ettiğinde pişman olacaktır kendisinde o gücü bulamadığı için. Ama iş işten geçmiş olacak.