Batı'nın damarlarını kesseniz içinden Yunan akar. Goethe Yunanların bir hikayesini alıp kendince yorumlamış. Başta düz yazı olarak kaleme aldığı beş perdelik oyun Schiller ve başka arkadaşlarının teşvikiyle şiire dökülmüş. Yanlış hatırlamıyorsam dört kez değişime uğramış ve hatta Goethe yargına güveniyorum diyerek Schiller'e yollamış kafasına göre düzeltmesi için. Ne var ki Goethe eserin orijinaldeki sonunu beğenmeyip yeni ve kendi humanistliğine yakışır bir şekilde sonlandırmış. Kant'ın ahlak felsefesinden ve kategorik imperatifinden haberdar olanlar, bu eserde anatema olarak bunun bulunduğunu rahatlıkla görecekler. Misalen: Yalan söylemek ahlaki değilse, ama ben yalan söylemekle hayat kurtarabileceksem, yalan söylemeli miyim? Goethe'nin tüm eselerini okumak isteyen birisi olarak bir eserine daha 'okundu' işareti koymuş oldum. Ama önümde daha çok yol var. Ve Goethe okumak istediğim tek isim değil. Kitapla kalın...

Iphigenie Auf TaurisJohann Wolfgang Von Goethe · Schöningh Verlag · 2004116 okunma

·

240 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gamax