hiç kimseye hiçbir şey söyleyemiyorum başka
beni anlayacaklarına inanmıyorum insanların
hiçbir yüz gerçek değil, bütün merhabalar kirli
ve hızla kirletiliyor çocukların da yüzü
sonsuz kere yalnızım
anlattıkça deliler bile şaşkın
kendime dönüyorum akşamları kitaplarıma dönüyorum
yirmi dört saat durmaksızın seni düşünen
yorgun bir işçiyim belki
gözlerimde hep o kavuşmaların sonrasızlığı
Sayfa 109Kitabı okudu
·
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.