Teşekkürü Borç Bilirim..
Özlem inanılmaz bir duygu. Biri söylemişti. Söylediklerini ilk seferde hiç bir zaman anlayamadığım ve bu anlaşılmazlığına hayran olduğum biri. Demişti ki " özleyip hayalini kurduklarım, bir süredir kullandığım uyuşturucu. " Benim içinde tatlı bir yolculuk, bazen bölündüğünde gerçek zamanımı reddediyorum. "Zaman debisi değişmez bir su mu ? Ve mutlak mı bunun bir yerinde boğulmak?"
Bir kedim vardı. Kedi demekten bile imtina ederim (evlattı). Bundan önce bir kerede karakolda imtina etmiştim bazı şeylerden bu hayatımın ikinci imtinası. Neyse.. Kızım gibiydi. Korkarım ilerde çocuklarımı onu sevdiğim kadar sevemem diye. Sen ne güzel, ne narin, ne meraklı, ne nev-i şahsına münhasır bir varlıktın. Seni özlememek mümkün mü ..
Sivas'ta Class sinemasının altında Dünyayı Kurtaran Kitapevi diye bir yer vardı. Bir kitapçıya verilebilecek en güzel isim. Ne güzel bir iddia.. Çok güzel bulduğum bir kadın vardı orda. Sohbetini özlerim hala. Keşke şehirlerde bankalardan çok kitapçı olsa. Bu noktada Zarif bir şairi hatırlarım " Halk aşksızsa sokaklar banka dükkanlarıyla doludur" der. Gönül isterdi ki böyle olmasın. Yinede dünyanın daha güzel bir yer olacağından tam emin değilim. Şahsımda özelleştirerek anlatayım. Çok kitap okudum. Ama okuduğum kitaplardaki karakterlere ihanet edecek büyüklükte hatalar yaptım. Oysa öyle güzel kitaplar okumuş, öyle güzel türkülere eşlik etmiş birinin bunu yapmaması gerekirdi. Nasıl ki Oğuz Atay okuyan birinin faşist olmamasını bekliyoruz. Yanılıyoruz. Bu bizim hüsn-ü kuruntumuz. Ben faşistliğini gizlemeyecek kadar cüretkar birinin, Behçet Aysan çok iyi şair şiirlerini severim dediğini bilirim. Sevebilirsin elbette, bende severim. Ama ne acı, daha fazla şiir yazabilirdi, o karanlık zihniyet tarafından ateşe verilmeseydi. Diyeceğim o ki, toplumsal olarakta, kişisel olarakta, birbirimizin ve kendi kendimizin yarasıyız. Bilmiyorum kimden bağışlanma dilemeliyiz ?
Bağışlanmaktan bahsetmişken ve hazır bu kadar uzatmışken Zarifoğlunun Acz şiirini hatırlatmak isterim. O ne narin bir bağışlanma isteği. Ama ben bağışlanmamı dilemem artık. Hatta iyi ki bağışlamamışsın beni. Yoksa ben bunca kitabın bunca, türkünün bana gösteremediği hatalarımı nasıl görürdüm.? Nasıl tanışırdım benimle ? Teşekkürü bir borç bilirim sana. Beni bağışlamadığın için.
youtu.be/U_sdNTrLgKA - şiiri sevenler için dursun yinede burada.
··
25 görüntüleme
Henüz okudum. Sabah hüznü vardı. Kolay gitmez artık. N'palım olsun bari. Zaten onsuz olunmuyor.
Yüreğinize sağlık
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.