Rasim Özdenören'in eserlerini okumaya bu kitap ile başladım. Merak ettiğim bu yazarın kitabını sevdiğim bir arkadaşım hediye ettiği için heyecanla okumaya başladım. Öykülerde yazar yoğun bir şekilde ikilemeler, yansıma sözcükler ve sıfatlar kullanmış. Olaylar anlatılırken pek çok sıfat virgüllerle art arda sıralanarak gözlemde bulunan insanların merakla ve hızlı hızlı etrafı izleyişleri okuyucuyu hikayenin içine çekmiş. Karakterler hem düşüncelerini hem de fiziksel çevrelerini anlatırken iki sıfatla nitelenen sıfat tamlamaları kullanılmış. Bazı öykülerde her sayfada 3-4 defa kullanılmış. Biçimdeki bu tekrarlar öykülere farklı bir tat katıyor bence. Öte yandan noktalama işaretleri özellikle parantez ve tire sık sık kullanılmış. Bazı cümlelerde parantezin işlevini anlayamadım. İçerikten bahsedecek olursam metaforlarla dolu bir kitap olduğunu söylemeliyim. Bazı öyküleri yoğun metaforlar sebebiyle anlayamadım ve fakat öykülerin bazılarını da bu metaforlar sebebiyle çok beğendim. Kitabın adı bütün öykülerin içeriğinde mevcut 'hastalar ve ışıklar'. Bazı öykülerde ışık mimariyi anlatmak için betimlemeler için kullanılırken bir iki öyküde ışık adeta başrol. Işık öykülerde çok baskın. Güneşin oyunları her öyküde farklı farklı betimlenmiş. Sonuç olarak kitabı sevdim, bazı öyküleri zaman zaman tekrar okuyup anlamaya çalışmalıyım, kitabı her ne kadar baştan son okusam da bulanık kalan cümleler var.

Hastalar ve IşıklarRasim Özdenören · İz Yayıncılık · 2022413 okunma

·

66 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.