Dostoyevski Mektuplar İncelemesi
Mektupları ile bir buçuk yıl süren 
Fyodor Dostoyevski külliyatını bitirmiş bulunmaktayım. Tabii Dostoyevski’yi anlamak için sadece kitaplarını okumak yetmiyor. Ömrünü Dostoyevski’yi anlamaya adamış 
Joseph Frank gibi edebiyatçılar bunu kanıtlar niteliktedir. Okumayı düşündüğüm beş adet biyografisi var. İncelememin ardından bunlara başlamayı düşünüyorum.
r.resimlink.com/qXhlY.jpg
Resim(Ivan Kramskoi, 1881), Dostoyevski’nin ölümünün ardından çizilmiştir. Son uykusunun Dostoyevski’ye hayatı boyunca aradığı huzuru getirdiği izlenimi verir. Sefalet, yoksulluk, hastalıklar ve derin acılarla geçmiş hayatını birinci ağızdan anlatan mektupları bunu doğrular sanki.
Mektupları genellikle abisi Mihail Dostoyevski ile sohbetlerini ve para talebinde bulunduğu akrabalarıyla çevresindeki dostlarına yazdıklarını içerir. Fakirlik, küçük yaşlarından ölümüne kadar Dostoyevski’nin yakasını bırakmamıştır. Öyle ki kendisine kişisel ve yazınsal olarak nefret duyduğu Turgenyev’den bile borç isteyecek durumlarda bulunmuştur. Hapishane hayatı, kumar tutkusu ve büyük kayıplarını kronolojik olarak anlatan mektupları Dostoyevski’nin otobiyografisini çıkarır. Ayrıca eserlerinin kendi kaleminden önizlemesini okuma fırsatı yakalarız.
Dostoyevski, mektup yazmayı hiçbir zaman sevmemiştir. Bunu da yazdıklarında sık sık dile getirir: ‘Kendim mektup almayı seviyorum ama bizzat mektup yazmayı imkansız hatta saçma buluyorum. Kendimi mektupta ifade etmeyi beceremiyorum. Eğer cehenneme gidecek olursam bana kesinlikle günahlarımın kefareti olarak günde en az on mektup yazma cezası verilecektir.’
Son olarak, ölümünün ardından N. N. Strakhov’un çocuk istismarı ile ilgili iddialarına değinmek istiyorum. Yazın hayatında Strakhov ile bir çok ortak iş yapmış olsa bile son dönemlerinde kendisi ile bir takım sorunlar yaşamıştır. Dostoyevski hakkında biraz bilgisi olan herkes onun çocukları ne kadar sevdiğini bilir. Karısı 
Anna Dostoyevski , hatıralarında Dostoyevski’nin 
Ecinniler kitabında Stavrogin karakterinin pedofili kişiliğine yer verdiği için ölene kadar vicdan azabı duyduğunu söyler. Kanımca bunlar, asılsız iddiaları boşa çıkaracak hareketlerdir.
Kitap, edebi eserlerine nazaran fazla derinliğe sahip olmadığından okuması kolaydır. Gerek Dostoyevski’yi, gerek romanlarını anlamak açısından okumak elzemdir.
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.