Korkunç Zaman
Kim o beni çağıran?
Yemyeşil açan meşe yapraklarının gölgesinde,
Nefesim henüz tükenmedi benim.
Bir kez bile elini kaldıramamış beni
Elini kaldırıp gösterecek bir göğü bile olmayan beni
Şu bedenimin sığacağı bir gök mü var ki
Çağırıyorsun beni?
Hem işim bitip öleceğim günün sabahı çattığında
Üzüntü bile hissetmeyen kuru yapraklar düşecekken...
Çağırma beni.
(7 Şubat 1941)