Sen ki, "sadizm" gibi bir kavrama isim babası olmuşsun, ben ki, "Yatak Odasında Felsefe" kitabını okuyup, senden neredeyse yüz çevirecek kıvama gelmişim, sen bu kitabı nasıl yazdın be adam? Yani işine gelmeyen bir anda, kafan da kıyakken, "kuzenim yazmış" deyip kuzenine kaktırsan bu kitabı, hiç de sırıtmazdı hani. Kitabı daha evvelden bilmiyordum, pek bilindik bir kitabı da değil zaten. Sitede 19 okunması var. Zaten sevgili okur dostumun profilinde denk gelmesem, varlığından dahi bihaber olacaktım bu kitabın. Yalnız işte öyle bir şey ki, bazı kitaplar sizi çağırıyor bir şekilde. Kitabı profilde görmem, üstüne "bu zıpırın böyle bir kitabı mı varmış?" demem, akabinde içeriğini okumam (tanıtım yazısı gayet etkili oldu bu arada, söylemeden geçemeyeceğim) ve pdf talebim, peşi sıra da elimdeki kitabı öylece bırakıp bu kitaba yumulmam... Sonuç... İyi ki de okumuşum :) Bir kere, deminden beri ifade ettiğim gibi, bu kitapta Sade'ın aşırılıklarına falan şahit ol(a)mayacaksınız. Burada anlatılan, ibretlik bir "saplantı" hikayesi... Çok da detaya girmeden birkaç şeyden bahsedeceğim zaten, sonrasını okurken akıcı bir şekilde idrak edeceksiniz. Londra'nın kalburüstü takımından zalim ve de zampara Lord Granwel, bir ortamda görüp çarpıldığı Bayan Henrietta Stralson'ı kafaya takar. Ne yapıp edip... anlarsınız ya işte öyle. E adamda para var, nüfuz var, imkanlar seferber. Şehvetinin verdiği gazla elinden geleni ardına koymadan hedefine yoğunlaşıyor Granwel. Fakat karşısındaki körpe de az çetin ceviz değil hani. Kendisini yetiştirmiş, ağzı laf yapar türden bir afet. Kafa zehir gibi. Ve belki de bu zalim adama karşı en etkili kalkanı, Williams adlı delikanlıya aşık. Burada şunu ifade etmeden geçmek olmaz. Kadınların, birine gerçekten de tutkuyla bağlı olduktan sonra, aşkı için neleri göze alabileceğini net bir şekilde ortaya koyuyor bu kısacık hikaye. Umarım sadece kitaplarda yaşamıyorsunuzdur tutkuyla seven hanımlar :P Neyse, hikaye bu minvalde ilerlerken iki cephe arasında geçen olayları keyifle ve biraz da ibretle okuyacaksınız, benden demesi. Simone de Beauvoir'a selam çakarak bitirecek olursak, "Sade'ı Yakmalı Mı?" demişti ya hani, bu kitabını bilir mi bilmez mi bilmem ama, bence bu kitabından sonra, ateşin altını biraz da olsa kısardı herhalde :)