Acılarını saklamayanlara, yaralarını gizlemeyenlere, yürüdüğü yolda sık sık savrulanlara, yenilgilerinden tecrübeler inşa edenlere sesleniyorum.
Bunu yapmak için hayata birkaç adım geriden bakmak gerekiyor, Bu geride durma eylemi, yaşamak denen savaştan kaçmak gibi anlaşılmasın; bazen cepheyi, muharebe sahasını teferruatlı
görebilmek için hadiselerin merkezinden uzaklaşmak gerekiyor.
Zamane insanı koşar adım yaşamayı bir şey zannediyor, sonunda bir hiç elde edeceğini bile bile.
Esas kaçış, sürekli bir şeylere yapışmakta olsa gerek.
Sürekli yeni şeyler bulup onları put edinmekte, yeni alışkanlıklar ve hatta bağımlılıklar üretmekte.
"Ismarlama bir hayatı bırakıyorum" diyordu İsmet Özel.
Çünkü yaşamak, kendine sahiden yaşam kurabilen cesurların hakkı. Bunu ısrarla, samimiyetle dile getirenlerin…
·
41 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.