Feci Sonlar...
Kurtubi "et-Tezkire" adlı eserinde Basralı abidlerden Rabi b. Sebre b. Ma'bed el-Cuhani hakkında şöyle bir rivayette bulunur: "Şam'da insanlara rastladım. Bir adama şöyle denildi:
Ey falan: Lailahe illallah de Adam ise: Beni içir ve yedir dedi. Ahvaz da bir adama da:
Lailahe illallah de, denildi. Adam ise: Deh, yazdeh, duvazdeh (on, onbir, oniki) dedi. Bu adam amel ve divan sahibi bir kişiydi. Lakin hesab ve tartı ona galib geldi."(259)
İmam İbn Kayyim "el-Cevabu'l -Kafi" adlı eserinde şahid olanlardan bazılarının hikayelerini rivayet eder. Der ki: "Bazılarına: Lailahe illallah de denildi. O ise: Ah, Ah söyleyemiyorum, dedi. Bir başkasına:
"Lailahe illallah de" denildi. O ise: Şah, vezir, seni yendim, dedi" (260)
Bir başkasına "Lailahe illallah de" denildi. O ise şarkı söylemeye başladı ve ölünceye dek şöyle diyordu: Tatana tantana. Bir başkasına denildi o ise: Söylediğinin bana bir faydası yok, ben işlemedik günah bırakmadım diyerek söyleyemeden öldü. Bir başkasına da denildi. O ise: Her söylemek istediğimde dilim söylemek istemedi" (261)
__________________
(259) et-Tezkire, 50
(261) el-Cevabu'l-Kafi, 105,106
Sayfa 148
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.