Kitap Dünyam ailemle #güncelikeşfetekstra okuma maratonumuzun mayıs ayı kitabıydı. Ben herkesten geç okudum malesef. Ama hem eserle hem de yazarla tanıştığıma çok memnun oldum.
Ahh Suphi! Bir adam bir kadını böyle güzel ve bu kadar çok sevebilir mi? Hem bu kadar çekingen hem de bu kadar kendini iyi ifade edebilir mi? Yer yer esprili yer yer de insan ruhunun en derinlerini yansıtan anlatımıyla yazarın dilini sevdim bazı kısımlar çok uzatılmış ya da gereksizmiş gibi gelse de... Sevdiği kadını çaresizce arayan bir adam anlatılırken "Bu kadar çok define arama detayı verilmesine gerek var mıydı?" dedim bazı bölümlerde. Sonra da "Amaaann herkesin definesi kendine!" dedim. Belki Şahbender dayının definesi bir Bizans sikkesi iken Suphi'nin definesi "Fotoğraftaki Kadın" idi. Herkes kendi 'define' sinin peşinde.
Romanda sevdiğim bir detay ise Suphi'nin aile bağlarının eski Türk filmleri tadında olması, imkansız bir aşkın pençesine düşen gence bütün ailenin kol kanat germesiydi.
İlk baskısı 2008 yılında çıkan kitap 2009 Yunus Nadi Roman Ödülü almış. Yazarın sade dili, içe dokunan anlatımı ve cümle içi kafiyeleriyle çok keyifli bir okumaydı. Suphi'nin yalnızlığını içimizde hissediyoruz. Zaman kavramıyla ilgili benzetmeler çok güzeldi.
"Küçücük bir çocukken musluğu açık bir çeşmenin suyu gibi boşa akardı zaman. Boldu, doldurmazdık, biriktirmezdik kaplara, küvetlere, depolara. Oysa şimdi damla damla geliyor zaman. Her geçen gün tazyiki biraz daha azalarak geliyor, debisi biraz daha düşerek akıyor. Her geçen gün biraz daha zaman doldurmak istiyoruz kaplara, biraz daha biriktirmek istiyoruz. Çünkü biliyoruz er ya da geç musluktan kulağımıza o kuru tıslamanın mutlak bir sessizlik olarak geleceğini... Biliyoruz." (S. 201)
"Aslında her şey ne kadar basit. Biz zorlaştırıyoruz. Kimi gerçekleri unutuyoruz bazen. Aslında sadece doğar ve ölürüz biz. Arada geçen kısa süreyi de kendimizi önemsemekle geçiririz. Oysa sadece karanlıkta bir çığlıktır hayatımız. Hiç kimselerin duymadığı, kapalı bir çıkmaz sokağın içinde boğulup kalan tiz bir sestir." (S. 202)
#fotoğraftakikadın
