Nedense herkes, kaplumbağaları ağır aksak mahluklar olarak bilir. Hatta, bizim devlet işleri için, “Kaplumbağa hızıyla yürür” diye bir deyim yakıştırılmıştır. Yavaşlıkları üstüne bir alay da fıkra icat edilmiştir. Örneğin;
Kaplumbağalar, pikniğe çıkmışlar. Yiyeceklerini serip, şaraplarını çıkarmışlar. Ama bir de bakmışlar ki, şarap açacağını evde unutmuşlar.
“En gencimiz sensin. Bir koşu kap gel!..” demişler bir tanesine… O, bir tanesi de;
“Giderim ama ben gelmeden yemeklere dokunmayacaksınız!” demiş.
“Söz mü?”
“Söz!”
Genç kaplumbağa, bir koşu gitmiş, gözden kaybolmuş. Bir yıl yok… Beş yıl yok… Yirmi beş yıl yok… Elli yıl sonra millet iyice açıkmış.
“Bu herifin kolay kolay geleceği yok! Bir şeyler atıştıralım da, midemizi bastıralım” deyip yiyeceklerden birkaç lokma almışlar. Tam ağızlarına atarken, genç kaplumbağa saklandığı çalıların arasından çıkmış. Öfkeyle;
“Gitmiyorum işte!” demiş!
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.