Lacan’a göre simgesel düzen, öznenin ortaya çıktığı zemini oluşturan dilin önce den var olan düzeni ve yasasıdır. Onun önceden belirlenmiş dilsel ve kültürel kuralları ilk deneyimlerin karmaşasından özneyi yaratan ayrımları oluşturur, ama aynı zamanda özneyi telafi edilemeyecek bir biçimde bölen, imgesel tanımlamalarla, on ları ele geçiren gerçekle simgesel yasanın taleplerini birleştiremez hale getiren kastrasyonu dayatır.
