Bir gün Abdülhâlik-ı Gucdüvânî hazretlerinin [kuddise Sirruh] huzuruna gelen bir kimse, "Eğer Allah Teâlâ beni cennet ile cehennem arasında serbest bıraksa, ben cehennemi seçerim. Çünkü bütün ömrümde nefsimin arzusu üzerine amel etmedim. O halde cennet nefsin muradıdır. Cehennem ise Allah Teâlâ'nın muradıdır" dedi.
Abdülhâlik-ı Gucdüvânî hazretleri bu sözüreddederek,
"Kulun seçme hakkı yoktur. Her nereye git derlerse oraya gideriz. Nerede kalın derlerse orada kalınız. Kulluk budur. Senin dediğin kulluk değildir" diye buyurdu.
O kimse bu sefer,
"Efendim! Tasavvuf yolunda bulunan kimseye şeytan yaklaşabilir mi?" diye sordu. Hazret,
"Tasavvuf yoluna yeni gelmiş bir talebe, nefsini emmâre olmaktan kurtaramamış ise bir şeye öfkelendiği zaman şeytan ona yaklaşabilir. Şayet nefsi mutmainne derecesine çıkmış ise o kimsede öfkelenmek yerine, gayret hâsıl olur. Her ne zaman gayret etse, şeytan ondan kaçar. Bu kadar sifat o kimseye kâfidir. Yeter ki Hakk'a yönelsin. Allah Teâlâ'nın kitabına ve Resûlü'nün sünnetine sarılsın. Bu iki nur arasında tasavvuf yolunda yürüsün" buyurdu.
·
59 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.