Bebekleri ölen aileler, bu adları tercih ederek ad büyüsü yapmaktadırlar. "Satmak" kökünden türetilen adlarla, bebeğe musallat olan kötü ruhları, bebeğin o aileye ait olmadığına, başkalarına satıldığına inandırarak kandırma hilesi yatmaktadır... Eski Türkler de aynı yöntemi uygulayarak kötü ruhları bebeklerinin değersizliğine inandırıp kaçırtmak için çocuklarına İtalmas, İtboku, Çoçkabay (Domuzbağı) gibi adlar koymuşlardır. Ad büyüsünün bir cephesi de istenmeyen çocukların doğmasını engellemek için konulan Yeter, Döne, Kafiye, Soner, Sonay gibi adlardır.