Bitkiler çevrelerinde olup bitenlerin bilincine kökler sayesinde varırlar. Zamanında Platon kafamızı ve dolayısıyla aklımızı bir "kök" e benzemişti: İnsan, diye yazar, "yerin değil göğün bitkisidir"; kökleri yukarıda olan bir tür ters çevrilmiş bitkidir...
Guillaume de Conches felsefi incelemesinde bu paralelliği geliştirirken şu açıklamayı yapar: "Ağaçlar kafaları olan köklerini aşağı doğru, toprağın içine, besinlerini çıkardıkları yere gömerler. İnsan ise tersine, kökü gibi olan kafasını çıkarıp havada gösterir, çünkü o zihniyle yaşar."
Sayfa 95 - Türkiye İş Bankası