O hüzünlü ayışığında babasının boynuna sarılıp başını göğsüne yasladı. Tıpkı güneş ışığının,-tıpkı fani insan ömrü denen o ışık gibi- gündoğumunda da günbatımında da hüzünlü olması gibi,ayışığı da hep hüzünlü deyilmidir zaten?
Sayfa 242 - Türkiye Iş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.