Bir otobiyografi yolculuğuna çıkıyoruz, yaşımız on, yüreğimiz sevgi ve merhamet dolu, körpecik gönlümüz aşık olmayı, büyümeyi, centilmenlik yapmayı öğreniyor. Nikolenka'nın çocukluğunu yaşıyoruz birlikte. Bölüm bölüm olayları ayırması okunmayı rahat kılıyor. Dönemin özelliklerine erişiyor olmak çok güzel. Çocuk eğitiminde neler uyguladıklarını, özel öğretmen tutulduğunu, dönem eğlencelerini, geleneklerini hem öğreniyor hem çocuk gözüyle izliyor hem de çocuk kalbi ile değerlendiriyoruz. Ben her bölümü zevkle okudum. Kızdığı kişileri hemen affedişi, hemen doluveren gözleri, gönlünün uçup konduğu arkadaşına tavrı, çocukluk pişmanlıkları hep dudağımı büktürdü, tebessüm ettirdi. Mamanın -annesinin- ölümü üzerine Natalya Savişna'nın -annesinin dadısı- ağıtları, hanımına ve efendilerine duyduğu sevgi ve bağlılık da en imrendiren ve duygulandıran yerlerdi. Hem Tolstoy'un dili hem Ayşe Hasanoğlu çevirisi muntazam. Bir üstadın çocukluğuna şahit olmak mı, tavsiye edilir.

ÇocuklukLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20107,1bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

a.ş.