Söz konusu kadının hem Hz. Peygamber(sav)'e eziyet etmek hem insanlar arasında nefret ateşini tutuşturmak hem de İslâm'ın yayılmasına engel olmak için gizliden gizliye gerçek dışı söylentiler uydurup onları yayması (nemmamlık), âyetin ruhuna daha uygun düşmektedir. Nitekim Arapların da bu ve benzeri yollarla söz taşıyanlar için (حَمّاَلُ الْحَطَبِ) "odun hamamlı" tâbirini kullandıkları bir vakıadır.
Mâverdi, en-Nüket ve'l-uyun, VI, 367.