Bir örnek vermek gerekirse, Avustralyalı ateist filozof Peter Singer 1983'te bir makale yayınladı. “Yaşamın Kutsallığı mı Yoksa Kalitesi mi?” başlıklı bu makalesinde, zihinsel engel veya Down sendromu gibi farklı gelişim sorunları bulunan bebeklerden kurtulmanın ahlaki bir sorun teşkil etmediğine vurgu yaptı. Ayrıca yaşamın kutsallığı olgusunu tartışırken bazı hayvanların yaşamlarının zihinsel engelli çocukların yaşamlarından daha değerli olduğu iddiasını savundu.
Nitekim o şöyle diyor: “Örneğin ciddi engelleri olan bir çocuk ile insan dışındaki köpek yahut da domuz gibi hayvanları kıyasladığımızda, umumiyetle o hayvanların akıl, farkındalık, iletişim veya önemli sayılabilecek herhangi bir konuda -gizli veya açık bir şekilde- daha üst kapasiteye sahip olduklarını göreceğiz.”2
Singer, esasında bu sözleriyle, ateist bir hüviyete büründürüldüğü zaman Darwinizmin özünün tam olarak neye tekabül ettiğini ortaya koymuş oluyor. İşte ateist Darwinizmle beraber insan hayatının haysiyeti ve dokunulmazlığı bir yanılsama hâline geliyor.
Aynı bakış açısı Steve Williams'ın sözlerinde de kendisini gösteriyor. Ona göre, anensefali (beynin bir kısmının bulunmaması) hastalığına sahip bir çocuğun bilimsel deneylerde kobay olarak kullanılması, zeki bir maymunun yahut da sağlıklı bir farenin kullanılmasından insanlık açısından daha iyidir. Çünkü bu çocuk (dikkat edin ceninden bahsetmiyor) acı hissetmemektedir.*
Sayfa 45Kitabı okudu
·
110 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.