Ludmilla bana karşı çıkmak için bağınrken koltuk değneği kuma gömülmüştü:
«Sen ne biliyorsun ki,» dedi çabuk çabuk, sesinde gözyaşları vardı, güzel gözleri çakmak çakmaktı. «Bakkal kadın şıllığın biri. Ama ben... benim onun gibi olduğumu mu sanıyorsun? Ben daha küçüğüm. Ben ellenip, sıkıştırılacak kızlardan değilim, daha başka şeyler içinim ben... Eğer Kamçaldalka'nın sonunu okusaydın böyle konuşmazdın.»
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.