Modern dönem Japon yazarlarından biri olan Osamu Dazai, eserleri kadar özel hayatı ile de tanınmış bir isim. Çalkantılı hayatı, intihar girişimleri ve bir geyşa ile kaçması onun hayatını farklı kılan önemli unsurlar arasında yer alıyor. Bu sebeple, Dazai’nin toplum tarafından ötekileştirilen hayatının ve içsel bunalımlarının izleri eserlerinde kolaylıkla görülebilir. “Güneş Batarken” eserinde Dazai, aristokrat bir ailenin savaş sonrası Japonya’sında yaşadıklarını anlatıyor. Sahip olduklarını kaybetmiş bu ailenin gün be gün süren yıkımı çarpıcı bir şekilde ifade edilir. Uzun yıllar sonra savaştan dönen ailenin tek oğlu, annesine ve ablasına buhranlı bir bireyin yaşatabileceği her şeyi yaşatır. Toplum tarafından dışlanan karakter, hayatına son vererek anlamsız bulduğu hayata veda eder. Ablası ise kalıplaşmış ahlaki değerlere savaş açarak hayallerinin peşinden gider. Dazai “Güneş Batarken” eserini intiharından sadece 1 yıl önce yazmış. Eserde intihara sürüklenen karakterin yaşadığı dışlanmışlık ve yalnızlık psikolojisi Dazai’yi anımsatır. Karakterin intihar mektubunda verdiği ümitsizlik ve yalnızlık portresi, defalarca intihar girişiminde bulunmuş Dazai’nin adeta intihar öncesi bir manifestosu niteliğindedir: “Benim gibi bir canlının bu dünyanın havasını soluyarak, güneşini hissederek hayatta kalması çok zor. Yaşamam için bir şeyler eksik. Yetmiyor. Bu zamana kadar yaşamak için elimden gelen her şeyi yaptım.” Bu satırlar ile Dazai’nin yaşamak için tüm çabayı gösterdiği ancak yine de yaşamaya dayanamadığı apaçık görülüyor. Hayatına son vermeden önceki çırpınışlarını açıkça ifade ettiği satırlarına rağmen intiharına hiç kimsenin engel olamaması ise üzücü bir gerçek olarak varlığını koruyor…

Batan GüneşOsamu Dazai · Olvido Kitap · 20212,554 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.